Madame de Pompadour 

Door Wim Kruize

We weten nauwelijks hoe de echtgenote heette van Lodewijk XV, maar de naam van zijn maîtresse, Madame de Pompadour, ja die kennen we wel. Dat zegt iets over het gewicht dat in Frankrijk werd toegekend aan maîtresses. En La Pompadour was een heel bijzondere. Zonder haar zou de 18e eeuw anders verlopen zijn. De koning noemde haar ‘l’amie nécessaire’ (‘de onmisbare vriendin’).

Toch was de jonge monarch heel verliefd op zijn vrouw Marie, de dochter van de eerdere koning van Polen, Stanislas Leczinski. Ze trouwden in 1725, hij 15 jaar en zij 22! Voor de jonge koning, die tot dan toe helemaal geen belangstelling had getoond voor de schone sekse, was zijn bruid een openbaring. Hij gaf haar in de bruidsnacht, zo beweerde hij zelf, sept preuves de sa tendresse (preuve = bewijs en tendresse = tederheid).

Marie stelde op haar beurt Lodewijk niet teleur en schonk hem gedurende de eerste twaalf jaar van hun huwelijk tien kinderen. Van de 142 maanden echtelijk leven was ze 90 maanden zwanger. Lodewijk ging zich echter op den duur bij Marie vervelen en zijn belangstelling richten op andere vrouwen. Daar was niets bijzonders mee, want in die dagen hadden drie van de vier edellieden aan het hof een maîtresse. Het was dus bijzonder als een heer van adel er geen een had. Koning Lodewijk groeide naar een maîtresse en het werd Jeanne­Antoinette Poisson, de latere marquise de Pompadour. Wie was zij?

(Dit is een deel van het gehele artikel)